| Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
| 1) kesmek 2) biçmek, biçki yapmak (dikiş için) | bırrnayene (bırrnen-, bırrna-, -bırrn- ) |
| 1) ki 2) et | ke (eke) (beno ke o mecêro - olabilir ki o almasın; ma wazenime ke bêrê - biz istiyoruz ki gelin; idare ke - idare et) |
| 1) kişi, biri, birisi 2) hiç kimse | kes [e.] |
| 1) konu, tema, mesele 2) problem, sorun, soru | mesela [d.] [Ar.] |
| 1) koparmak 2) ürün toplamak (üzüm) | qırfnayene (qırfnen-, qırfna-, -qırfn- ), qerifnayene |
| 1) kuş 2) serçe | mırçıke [d.] |
| 1) kutlu (kutlamada kullanınan söz) 2) mübarek, kutsamak | bımbarek |
| 1) küçük 2) kırıntı | hurdi |
| 1) küçük sepet 2) döven sürerken ürünü yememesi için öküzün ağzına takılan sepet biçiminde ağızlık | seleke, seleki [d.] |
| 1) küçültmek, küçük etmek 2) doğramak, kıymak | hurdi kerdene |
| 1) mal, eşya, mülkiyet 2) davar | mal [Ar.] |
| 1) mavi 2) bitkilerde yeşil | khewe |
| 1) mundar (eti yenilmeyen hayvan) 2) kirli, pis | mırdar, mırar [Far. → Orta Far. → Avesta] |
| 1) mülkiyet hakkı 2) ücret | heqê wayıriye |
| 1) namzet, aday, bir göreve atanan kimse 2) sözlü, yavuklu, neredeyse nişanlı | namzed [e.] [Far.] |
| 1) nine, babaanne, anneanne, büyükanne 2) ebe | pirike |
| 1) nohut 2) sivilce | nüki |
| 1) o 2) onu, ona | ey [e.] |
| 1) olmak 2) mümkün olmak | biyayene (ben-, biya-, b- ) |
| 1) onlar yayabilirlerdi/yayabileceklerdi 2)onlar dağıtabilirlerdi/dağıtabileceklerdi | i şikiyenê vıla kerê |
| 1) onlar, şunlar 2) o, şu 3) -inki, -ıncı, -üncü | ê (i) (1) |
| 1) otlak, çayır, yayla 2) çayır/yaylada ev | ware [e.] |
| 1) otomotiv, otomobile ilişkin 2) kendiliğinden hareket edebilen | otomotiv, tomotiv [Fr./İng.] |
| 1) oynatmak, dans ettirmek 2) çınlatmak, çalmak | reqesnayene (reqesnen-, reqesna-, -reqesn- ) |
| 1) pansiyon, otele çevrilmiş, kiraya verilen, isteğe göre yemek de veren ev 2) ödeme ücret | penziyon [Fr. → Lat.] |
| 1) patlamak, taklamak 2) kıskanmak, günülemek, haset etmek (çekememek) 3) öfkelenmek | teqayene (teqen-, teqa-, -teq- ) |
| 1) patlatmak, taklatmak 2) kıskandırmak 3) öfkelendirmek | teqnayene (teqnen-, teqna-, -teqn- ) |
| 1) sıkışmak 2) kalabalık olarak bir yere girmek | qelebiyayene (qelebin-, qelebiya-, -qelebi- ) |
| 1) sanmak, inanmak, şüphelenmek, kuşkulanmak 2) tahmin etmek, zannetmek | guman kerdene (guman ken-, guman ker- ) |
| 1) sert, katı 2) kuru | huşk |
