| Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
| 1 yıl, 1 sene, bir yıl, bir sene | 1 serre, jû serre |
| 1) şık, iyi giyimli, zarif 2) becerikli, hünerli | şik [e.] [Fr.] |
| 1) ağaç gövdesi, odun 2) darağacı, sehpa | dar [e.] [Far.] |
| 1) aşk olsun (ayıp ettin, rica ederim, lafı mı olur? hiç önemli değil, canın sağ olsun, gücendim) 2) dervişler arasında kullanılan bir selamlama sözü | eşq bıbo |
| 1) acı 2) keskin, sivri | tuj |
| 1) adım 2) an, esna | game [d.] |
| 1) ak 2) temiz, dürüst | şis |
| 1) Alevi din adamı 2) Rehber, kılavuz, yol gösteren 3) bir erkek ismi | Rayber [e.] |
| 1) alevilerin ve bektaşilerin toplu halde ettikleri ibadetin adı 2) günün yarısı, öğün 3) hükümdar, şah [Far.] 4) bir erkek ismi [Far.] 5) toplama, bir araya getirme [Ar.] | Cem [e.] [Ar./Far.] |
| 1) altın renkli 2) bir kız ismi | Zergune [d.] [Far.] |
| 1) altın saçıcı 2) bir kız ismi | Zerefşane [d.] [Far.] |
| 1) altın taç 2) bir kız ismi | Zerrintaçe [d.] [Far.] |
| 1) altın tel, sırma 2) bir kız ismi | Zerrişte [d.] [Far.] |
| 1) altınla süslenmiş 2) bir kız ismi | Zerrinkare [d.] [Far.] |
| 1) annenin çağrılış sözcüğü 2) kadıncağız, yaşlı bacıcık | khılê [d.] (2) |
| 1) arka 2) son, sonuç, netice | peyniye [d.] (qe peyniye nêamey diyene - hiç sonuç bulunamadı) |
| 1) arka taraf 2) son, sonuç | peyni [d.] |
| 1) arkada 2) sonunda | peyniye de |
| 1) arkadan 2) sonundan | peyniya ra |
| 1) arkasına düşmek 2) araştırmak | dıme kotene |
| 1) artık 2) hele | de |
| 1) aslen, aslı (köken, kök, soy yönünden) 2) memleket olarak (halk ağzından) | eslê (eslê xo Xınısa - aslen Hınıs'lıdır; eslê xo xormeka - aslen (kökeni, soy olarak) hormektir) |
| 1) atışta nişan 2) evlenmek için birbirine söz verme 3) işaret | nişan [e.] [İr.] |
| 1) ateş 2) hastalıktaki ateş 3) bir erkek ismi | Adır [e.] |
| 1) ateş yakmak 2) kazarak açmak 3) gevşetmek | wekerdene (ma adır kenime we - biz ateş yakıyoruz) |
| 1) atmak 2) yalan söylemek | eştene (erzen-, eşt-, -erz- ) |
| 1) ay (gökyüzü), 2) ay (takvim ayı) 3) bir kız ismi | Asme, Aşme [d.] |
| 1) bırakıp gitmek, vazgeçmek, geri bırakmak, boş vermek 2) ayrılmak | caverdayene (ca verdan-, ca verda-, ca verd- ) |
| 1) Bağır dağı. Pülümür-Kiği arasında, üzerinde göl bulunan kutsal dağ. 2) bir kız ismi | Bağıre [d.] |
| 1) bağda üzüm teveği sıralarından her biri 2) bir erkek ismi | Baran [e.] |
