| Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
| şırıldamak | şirrayene (şirren-, şirra-, - şirr- ) [f.] |
| şırıldatıyor, şarıldatarak akıtıyor | şırneno (şirneno) |
| şırıldatmak | xusnayene (xusnen-, xusna-, -xusn- ) [f.] |
| şırıldatmak, akıtmak | şirnayene (şirnen-, şirna-, -şirn- ) [f.] |
| şırınga/enjekte et! iğne vur! iğne yap! | derzine cı sane! |
| şırınga/enjekte etmek, iğne yapmak | derzine cı sanıtene (derzine sanen- cı, derzine sanıt- cı, derzine cı san- ) [tıbbi] |
| şaşı, şaşı gözlü | çımêzur [sıf.] |
| şaşkın | şaşmende [sıf.] (2) |
| şaşkın | şaşxun (sasxun) [sıf.] (1) |
| şaşkın olmak | giği biyaye [Far.] (2) |
| şaşkın olmak | şaş biyaye (1) |
| şaşkınlık (şaşkın olma durumu) | şaşey |
| şafak, gün ağarması | fejir (fecir) |
| şafak, tan yeri, seher vakti | şafaq [Ar.] |
| şah 1) Alevilik, Bektaşilik'te pir 2) İran veya Afgan hükümdarı 3) benzerlerine oranla en üstün, en güzel, en iyi 4) satranç oyununda her yönde tek hane gidebilen en önemli taş | şah (sah) [e.] [Far.] |
| şahıs zamiri (dil bilgisi) | zemirê kesi [gram.] |
| şahtere otu (tilkikişnişi, sarılıkotu, yerçiçeği, yersofrası) | vaşê kewteru (vaşê koteru) (Fumaria officinalis) [bot.] |
| şahtere otunun bir çeşidi | vaşê diku (vaşê dikan) (Fumaria schleicheri subsp. microcarpa) [bot.] |
| şair, ozan | şair/e [e./d.] [Ar.] |
| şairsel | şairane (sairane) |
| şaka, espri | yaraniye (Dêsim, Erzingan) [f.] (1) |
| şaka, espri | leqi(ye) (Gımgım, Xınıs: leqi, Tekman: lego) [f.] (çarna ra lequ - şakaya vurdu) (2) |
| şakacı | leqiker (legoker) (2) |
| şakacı | yaraniker (1) |
| şakaya vurdu | çarna ra lequ, eşt lequ |
| şaklamak | seqiyayene (seqin-, seqiya-, -seqi- ) [f.] |
| şaklatmak, uçuşmak | seqnayene (seqnen-, seqna-, -seqn- ) [f.] |
| şal | dolağe [d.] (1) |
| şalvar | şelwari [ç.] [Far. → Orta Far.] |
| şamar | çhapole |
