| Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
| 1) biz büyük oluyoruz, biz büyüyoruz 2) biz daha yaşlı oluyoruz | ma benime pil |
| 1) biz götürüyoruz 2) biz oluyoruz | ma benime |
| 1) biz kurtulmuyoruz 2) biz bitmiyoruz | ma nêxelesinime |
| 1) biz kurtuluyoruz 2) biz bitiyoruz | ma xelesinime |
| 1) biz olduk 2) bizdik | ma biyme |
| 1) biz sürüyoruz (taşıt, hayvan, tarla, toprak, harman, çift...) 2) biz ekiyoruz, biz tohum ekiyoruz (sebze ve meyve) 3) biz olmaya devam ediyoruz, biz sürdürüyoruz | ma ramenime |
| 1) biz tahmin edebiliyoruz 2) biz şüphelenebiliyoruz, biz kuşkulanabiliyoruz | ma şikinime guman bıkerime |
| 1) bizim dil 2) çeşitli dil tanımları arasından biri | zonê ma [tar.] |
| 1) boş 2) acı | thal [sıf.] |
| 1) boynuz (hayvanların başında bulunan) 2) tıraş bıçağı, jilet | iştiri (istiri) [e.] [zool.] |
| 1) boynuzlu 2) jiletli | iştirın |
| 1) bu kadar daha 2) şu kadar daha 3) o kadar daha | hondena |
| 1) bu saat (zaman olarak) 2) bu saat (alet olarak) | ana (na) sate |
| 1) bu taraf, bu yan, beri, bu yaka 2) -den, -dan beri | nat (ezel ra nat - ezelden beri) |
| 1) bu yapar 2) bu yapıyor | na kena [d.] |
| 1) bu, bunlar 2) hayır 3) ön ek olumsuzluk (dil bilgisi) | nê (enê) [gram. → 3] [Far. → 2] |
| 1) bulma! 2) görme! | mevêne! |
| 1) bulmayın! 2) görmeyin! | mevênê! |
| 1) bundan/ondan sonra, daha sonra 2) -dikten sonra, sonra 3) arka, ard, peş, ardına, ardında | dıma (dıme) |
| 1) bunlar 2) oradaki 3) bu, şu | ni (nê) (belirsiz) |
| 1) bunu kucaklama, onu kucakla 2) buna sarılma, ona sarıl | vırare era ney mefiye, vırare era ey fiye |
| 1) buruşuk 2) kırışık, kırışmış olan | qırmoçık (qermeçık, qırmıç) [f.] |
| 1) buyruk, emir 2) tanrı buyruğu 3) bir erkek ismi | Ferman [e.] [Far.] |
| 1) buz, don 2) dondurma | cemed [e.] |
| 1) bölüyor 2) dilimliyor | keno lete |
| 1) büyücü, perileri davet eden 2) periler hükümdarı 3) Perihan, bir kız ismi | Perixane [d.] [Far.] |
| 1) büyük 2) daha yaşlı 3) elektrik pili, batarya | pil [sıf. → 1,2] [Fr. → 3] |
| 1) büyükbaş hayvan 2) mal, mülkiyet, eşya 3) büyükbaş hayvan sürüsü 4) aşağılık, bayağı kötü kimse 5) aptal veya saf kimse | mal [e.] [Ar.] |
| 1) cadde, ana yol 2) kapat | cade [e.] [Ar. → 1] |
| 1) cesur, yiğit kimse 2) dikkatli, özenli, uyanık 3) Haydar, bir erkek ismi 4) halife Ali'nin lakabı | Heyder (Haydar) [e., sıf.] [Ar.] |
