| | Türkce | ZonêMa/Kirmancki | | şart kipi (dil bilgisi) | qalıbê şerti [gram.] |
| şart, koşul | şert [Ar.] |
| şartlar, koşullar | şert u şurti |
| şavk, ışık | sewq |
| şecere, soy ağacı | secere [e.] [Far. → Orta Far.] |
| şeftali | şeftaliye (sefteliye, sıfteliye) [d.] [Far.] [bot.] |
| şeftali ağacı | dara şeftaliye (sefteliye, sıfteliye) [bot.] |
| şehir | suke [d.] |
| şehir içi | zerê suke |
| şehir merkezi | mavênê suke (1) |
| şehir merkezi | merkezê suke (2) |
| şehircilik (şehirlerin kurulmasında, düzenlenmesinde, güzelleştirilmesinde kullanılacak, uygulanacak yöntemleri, şehirlerle ilgili toplumsal, ekonomik vb. sorunları konu edinen bilim dalı, kentçilik, urbanizm) | sukekariye |
| şehirler | suki [ç.] |
| şehirli | sukıc/e (sukij/e) |
| şehirlileşmek, şehirli olmak (şehre yerleşip şehir şartlarına uyar duruma gelmek) | sukıc biyayene |
| şehirliler | sukıci (sukiji) [ç.] |
| şehirlilik (şehirli olma durumu) | sukıcêni (sukıciye, sukujêni) |
| şehre göre | goreyê suke |
| şehrin ünlüleri, şehrin tanınmışları | naskerdoğe suke |
| şeker | şekır (şeker, seker) [e.] [Far. → Orta Far.] |
| şeker ısırıldığında kıtırtı duyulur | şekır ke goz bi, khırtiye yêna heşnayene |
| şeker kadar tatlı | hondê şekıri şirino |
| şeker pancarı | sılqe [d.] (Beta vulgaris) [bot.] |
| şekil | ciyet |
| şelale, çavlan | çırtane |
| şemsiye | günıge [d.] |
| şenlendirmek, eğlendirmek | şên kerdene |
| şenlenmek, şenli olmak | şên biyene |
| şenlik, eğlenceli olma durumu | şêniye [d.] |
| şenlikli olmak, şenli olmak | bımbarek biyene |
|
|
