| Türkce | ZonêMa/Kirmancki | o, gelen adamdır | o, mordemo ke yeno, oyo |
o, gelen kadın değildi | a, cênıka ke amê, a nêbiye |
o, gelen kadın değildir | a, cênıka ke yena, a niya |
o, gelen kadındı | a, cênıka ke amê, a biye |
o, gelen kadındır | a, cênıka ke yena, awa |
o, geçen seneki hali ile cıkmış | a, ebe halê xoyo parên veciya [d.] |
o, onların bazısınındır | o, yê tayinunê inuno |
o, onların hepsinindir | o, yê inu pêrünuno |
o, onların çoğunundur | o, yê inu zafêtenuno |
o, sizin bazınızındır | o, yê tayinunê şımao |
o, sizin hepinizindir | o, yê şıma pêrünuno |
o, sizin çoğunuzundur | o, yê şıma zafêtenuno |
oburluk yapmak | ğıle kerdene |
ocağı söndüren, emeği çarçur eden kişi | ocağkor |
ocak ayı | aşma çele (zemperiye) |
ocakçı | adırkar |
ocakçılık | adırkariye |
oda | oda (ode, wede) [d.] [Far.] |
oda uzun ve geniştir | oda (ode, wede) derg u hirawa |
odadaki oturaklar | cazık |
odaklanmak (bir şeye vurulmak gibi) | pelesend biyene |
odalar | odê [ç.] |
odun (yakacak) | koli |
odun getir | koli bia |
odun getirin | koli biarê |
odun getiriniz | koli biarêne |
odun yığını | mağe [d.] |
odun, kurumuş agaç parçası | dar [e.] |
odunlar ateşte yandığında çıtırtı duyulur | koliyi ke adır de vêşay, qırçiye yêna heşnayene |
odunsu, ağaçlı, odunlu | darın [sıf.] |
|
|