Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
uçurulmak | perriyayene (perrin-, perriya-, -perri- ) |
uçurum | aşê |
uçurum | jile |
vıcırdatarak öttürüyor (serçeyi/civcivi) | fino viçayene |
vıcırdatarak öttürüyor (serçeyi/civcivi) | fino viçnayene |
vınlamak | vınayene (vınen-, vına-, -vın- ) [f.] |
vınlamak, bağırıp çağırmak | vırrayene (vırren-, vırra-, -vırr- ) [f.] |
vınlamak, vızıldamak (rüzgâr), ıslıklı uğuldamak | guzayene (guzen-, guza-, -guz- ), gujayene [f.] |
vınlatılmak, vızıldatılmak | guzniyayene (guznin-, guzniya-, -guzni- ) [f.] |
vınlatarak estirmek | guvnayene (guvnen-, guvna-, -guvn- ) [f.] |
vınlatmak, bağırtıp çağırtmak | vırnayene (vırnen-, vırna-, -vırn- ) [f.] |
vınlatmak, vızıldatmak, ıslıklı uğuldatmak | guznayene (guznen-, guzna-, -guz- ), gujnayene [f.] |
vınlayarak esmek | guvayene (guven-, guva-, -guv- )[f.] |
vıraklatıyor (kurbağayı) | fino qurnayene |
vıraklayarak ötmek (kurbağa sesi) | qurnayene (qurnen-, qurna-, -qurn- ) [f.] |
vızıldamak | vızayene (vızen-, vıza-, -vız- ) [f.] |
vızıldamak, çınlamak (kulak) | vıngayene (vıngen-, vınga-, -vıng- ) [f.] |
vızıldanmak | vıngiyayene (vıngin-, vıngiya-, -vıngi- ) [f.] |
vızıldatılmak, vınlatılmak | vıngniyayene (vıngnin-, vıngniya-, vıngni- ) [f.] |
vızıldatıyor (arıyı/sineği) | fino vızayene |
vızıldatıyor (arıyı/sineği) | fino vıznayene |
vızıldatmak | vıznayene (vıznen-, vızna-, -vızn- ) [f.] |
vızıldatmak, çınlatmak (kulak) | vıngnayene (vıngnen-, vıngna-, -vıngn- ) [f.] |
vızıltılı vınlatıyor | fino vıngayene |
vızıltılı vınlatıyor | fino vıngnayene |
vızlıyor, hışıldıyor (rüzgar) | kerdo guve guve |
vaşak | pısınga yabani [zool.] |
vaat etmek | wad kerdene |
vah be!, vah halime! vah, nerde o eski günler! (ağrı ve acı bildirir) | way lemın(ê) (2) |
vah yavrum, baban kurban olsun anlamında | bao gori |