Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
yeter ki | te ke (te ke no mebo - yeter ki bu olmasın) |
yeter! yeterli! yetişir! artık istemez! | beso! |
yeterince çok insana yeterince çok söylenirse | hondê xo zaf ison rê hondê xo zaf vaciya |
yeterli | bes [sıf.] |
yeterlik | beşine (besine) |
yeterlilik (dil bilgisi) | şikiyaiye [gram.] |
yetiş ya Ali, yetiş ya Hızır! (Hz. Ali aracılığıyla Allah'tan yardım isteme) | medet ya Ali, medet ya Hızır! [din.] |
yetişemedim | nêşkiyane cı reşi |
yetişkin | ra reşte [e.] |
yetişkin | ra reşte [e.] |
yetişkin, erişkin | resaye |
yetişkinler | ra reştey [ç.] |
yetişme, ulaşma | cıresayen |
yetişme, ulaşma, erme, kavuşma | resayen |
yetişmek | ra reştene [f.] |
yetiştirmek, büyütmek | rarasnayene (rasnen- ra, rasna- ra, ra rasn- ) [f.] |
yetim, öksüz, kimsesiz çocuk | sewê [sıf.] (1) |
yetim, öksüz, kimsesiz çocuk | sey [sıf.] (2) |
yetmek | tıra amayene (no inurê yêno tıra - bu onlara yeter) [f.] |
yetmiş bir yıl, 71 yıl | hawtay u jû serre, 71 serre [t.] |
yetmiş iki yıl | hawtay u dı(de) serri, 72 serri [ç.] |
yetmiş kadar | da hawtay |
yetmiş yıl, 70 yıl | hawtay serre, 70 serre [t.] |
yetmiş yedinci | yê hawta u hawtine |
yetmiş, 70 | hawtay, 70 [Far. haftād] |
yetmişinci | hawtayine [sıf.] |
yetmişinci | yê hawtayine |
yetmişinci hafta | heştê hawtayine |
yettirmek (yetecek hâl ve miktara getirmek) | tıra ardene (ma anime tıra - biz yettiririz) [f.] |
Yezid bin Muâviye, Muâviye bin Ebu Süfyan'ın oğlu, Emevilerin ikinci halifesi, Kerbelâ katliamı, Hz. Hüseyin ve kafilesindeki herkes öldürüldü, zulmün ve kötülüğün sembolü | Yezid (Abū Chālid Yazīd ibn Muʿāwiya, 646 - 683) [e.] [din.] |