| Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
| yer yemliği | gızere |
| yer yer | ca ca |
| yer yer (zaman zaman, birçok yerde) | pol pol |
| yer yer gezdirdi | ca be ca çarna |
| yer çekimi | gravitasyon [astron.] [Lat.] |
| yerden sürüklenen kar fırtınası, boran | tozuke |
| yerden yere | ca ra ca |
| yerden çekip çıkarmak, sökmek | we(r)ontene |
| yere dökmek | rokerdene |
| yere düşen ağaç | dara warogınaiye |
| yere düşmek | warre gınayene |
| yere düşüp kalkmayan, ağır hareketli olan (vücutça ağır olan ve hızlı olmayan kişiler) | yexte [e.] |
| yere gömülen ucu sivri odun/ağaç | qaxma |
| yere kapanmak | phanê herdi biyene |
| yere sür, yere sürt | hard ra bıke (hard ra ke) |
| yere sürmek, yere sürtmek | hard ra kerdene |
| yere sürülmek, yere sürtünmek | hard ra biyayene |
| yerel | cayên |
| yerel hizmet | xızmetê cayêni |
| yerel işletme | gurenayenê cayêni |
| yerin | yê cay |
| yerin altında bir yemlik | gızeri |
| yerin dibi, toprağın dibi | bınê hard |
| yerinde durmak | fındayene [f.] |
| yerinde kalmak | manayene [f.] |
| yerinde, tam o anda | ca de |
| yerinden ayırmak, birbir(ler)inden ayırmak | cavısnayene (cavısnen-, cavısna-, cavısn-, ), cêvısnayene [f.] |
| yerinden ayrılmak | cavışiyayene (cavışin-, cavışiya-, cavışi- ), cêvışiyayene [f.] |
| yerinden fırlamak | tilbiyene [f.] |
| yerinden çıkarmak | cavetene (cavecen-, cavet-, cavec- ), cêvetene, ca ra vetene [f.] |
