| Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
| uçurulmak | perriyayene (perrin-, perriya-, -perri- ) |
| uçurum | aşê |
| uçurum | jile |
| vıcırdatarak öttürüyor (serçeyi/civcivi) | fino viçayene |
| vıcırdatarak öttürüyor (serçeyi/civcivi) | fino viçnayene |
| vınlamak | vınayene (vınen-, vına-, -vın- ) [f.] |
| vınlamak, bağırıp çağırmak | vırrayene (vırren-, vırra-, -vırr- ) [f.] |
| vınlamak, vızıldamak (rüzgâr), ıslıklı uğuldamak | guzayene (guzen-, guza-, -guz- ), gujayene [f.] |
| vınlatılmak, vızıldatılmak | guzniyayene (guznin-, guzniya-, -guzni- ) [f.] |
| vınlatarak estirmek | guvnayene (guvnen-, guvna-, -guvn- ) [f.] |
| vınlatmak, bağırtıp çağırtmak | vırnayene (vırnen-, vırna-, -vırn- ) [f.] |
| vınlatmak, vızıldatmak, ıslıklı uğuldatmak | guznayene (guznen-, guzna-, -guz- ), gujnayene [f.] |
| vınlayarak esmek | guvayene (guven-, guva-, -guv- )[f.] |
| vıraklatıyor (kurbağayı) | fino qurnayene |
| vıraklayarak ötmek (kurbağa sesi) | qurnayene (qurnen-, qurna-, -qurn- ) [f.] |
| vızıldamak | vızayene (vızen-, vıza-, -vız- ) [f.] |
| vızıldamak, çınlamak (kulak) | vıngayene (vıngen-, vınga-, -vıng- ) [f.] |
| vızıldanmak | vıngiyayene (vıngin-, vıngiya-, -vıngi- ) [f.] |
| vızıldatılmak, vınlatılmak | vıngniyayene (vıngnin-, vıngniya-, vıngni- ) [f.] |
| vızıldatıyor (arıyı/sineği) | fino vızayene |
| vızıldatıyor (arıyı/sineği) | fino vıznayene |
| vızıldatmak | vıznayene (vıznen-, vızna-, -vızn- ) [f.] |
| vızıldatmak, çınlatmak (kulak) | vıngnayene (vıngnen-, vıngna-, -vıngn- ) [f.] |
| vızıltılı vınlatıyor | fino vıngayene |
| vızıltılı vınlatıyor | fino vıngnayene |
| vızlıyor, hışıldıyor (rüzgar) | kerdo guve guve |
| vaşak | pısınga yabani [zool.] |
| vaat etmek | wad kerdene |
| vah be!, vah halime! vah, nerde o eski günler! (ağrı ve acı bildirir) | way lemın(ê) (2) |
| vah yavrum, baban kurban olsun anlamında | bao gori |
