| Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
| kendisinden, ondan | cı ra |
| kendisine benzer | mendo cı |
| kendisine bildir, kendisine bilgi ver | cı rê melumat bıde |
| kendisine gençlik denilen şey | çiyo ke cı rê cênciye vacina |
| kendisine gençlik denilen şey, nasıl geçti, ben anlamadım | çiyo ke cı rê cênciye vacina, çıtu vêrde ra, ez nêşiyu ser |
| kendisine, ona | cı rê |
| kendisini deliliğe vermek, deli gibi görünmek | xo ro bomên nayene |
| Kendisini engellemeden, gönderilerini görmeyi/görüntüsünü durdur | bêbloke vinayışê rıştey ey vındarne |
| kendisinin | ye xo |
| kene | phınd ] [zool.] (2) |
| kene | kercık (kerzık) ] [zool.] [e.] (1) |
| kenevir, kendir | kunıf [e.] [bot.] |
| kenger (kengel, eşek dikeni), yeşilken kökü yenilir, sonbaharda kök sütü ile çiklet elde edilir | kenger (Carduus crispus) [bot.] (2) |
| kenger (kengel, eşek dikeni), yeşilken kökü yenilir, sonbaharda kök sütü ile çiklet elde edilir | herogop (gopıkê heri) (Carduus crispus) [bot.] (1) |
| Kenya | Kenya [d.] [coğ.] |
| Kenya Şilini | Şilingê Kenya |
| kepaze | kepeze |
| kepek | khelk [e.] |
| kepenk | kepeng |
| kepçe | çemçıke |
| kepçe kulak | goşepalas (gosepalas) |
| kepçe yıkanmış değil | kundêz şütaye niyo |
| kepçe, çömçe | kundêz (kondêz) [e.] |
| keramet | keremete (kıramete) [Ar.] |
| Kerbelâ 1) Irak'ın bir şehri (El-Kadiriye, Şat-ül Fırat, kutsal şehir) 2) Kerbelâ katliamı, 10 Ekim 680'de dördüncü Hâlife olan Ali bin Ebu Talib'in oğlu Hüseyin bin Ali ile Emevi halifesi I. Yezid'in ordusu arasında geçen savaş ve katliam. | Kerbelâ [d.] [coğ.] [din.] |
| kere | deê |
| kere (bir~) | jû defa |
| kere, bir an | geyime |
| kereste | kereste |
| kerhane, genelev | kerxane [e.] [Far.] |
