| | Türkce | ZonêMa/Kirmancki | | Kekıl oturdu | Kekıl nişt ro |
| Kekıl'in çocukları | domanê Kekıli |
| Kekıl'in çocuklarının oyunu | kayê domananê Kekıli |
| Kekılin küçük çocuklarının oyunu | kayê domananê Kekıli yê qıcu |
| kekelemek | kuknayene (kuknen-, kukna-, -kukn- ) [f.] |
| kekeleyen, kekeme | kakaz |
| kekemelik | kakajiye |
| kekik | anuxtur (anux) (Thymus) [bot.] |
| kekik | zenbule (zembule) [bot.] |
| Kekil, bir erkek ismi | Kekıl [e.] |
| keklik (erkek) | heke, koçmek [e.] [zool.] |
| keklik (erkek) | Zaranc (zerenc, zoranc) [e.] [zool.] |
| keklik ötüşü | qakhırnayene (qakhırnen-, qakhırna-, -qakhırn- ) [f.] |
| kel kafalı, kel kimse | keçelın |
| kel, dazlak | khırr (keçel, mırtkın) [e.] |
| kelebek | perperık/e [e./d.] [zool.] (1) |
| kelebek | cıncınıḳ/e [e./d.] [zool.] (2) |
| kelepir | kelepur |
| kelepçe | kelepçe |
| kelime (söz, sözcük, laf) yazmak | qese nusnayene |
| kelime hazinesi (bir dile ait tüm kelimeleri yansıtan "kelime hazinesi" anlamında) | ğezna qesu (ğezna çekuye (çeku) ) [d.] [gram.] |
| kelime çevirmek (tercüme etmek), laf çevirmek, söz çevirmek | qese çarnayene |
| kelime, söz, sözcük, laf | qese (qase, qesa, qeşiye) [d.] [gram.] (1) |
| kelime, söz, sözcük, laf | çekuye (çeku) [d.] [gram.] (2) |
| kelimeler, sözler, sözcükler, laflar | qesey (qasey) [ç.] |
| kelimeyi şaadet | kelimeişiadet |
| kelleştiriyor | keno keçel |
| kem göz | çımexor |
| kem gözlü | çımexore |
| kemençe | kemençe |
|
|
