Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
karar | qerar [e.] [Ar.] |
karar almak | qerar guretene |
karar vermek | qerar dayene |
kararlı | qerarın |
kararlı | (e)be qerar |
kararmak, karanlığın bastırması | muğurbe biyene |
kararsız | dudıl [sıf.] (1) |
kararsız | bêqerar [sıf.] (2) |
karartıyor | keno tari |
karasaban | hêngaji |
karasaban demiri | sırşi |
kardeş torunu (erkek kardeşin erkek torunu) | tornê bıray [e.] |
kardeş torunu (erkek kardeşin kız torunu) | torna bıray [d.] |
kardeş! abla! bacı! | wayê! (wawayê! ) |
kardeşlerin | bırayê dey |
kardeşlik | bırayine |
kardeşlik | bıraiye |
kargı ve mızrak gibi savaş aletlerinin sivri ucu | xişt [e.] |
karga | qela [d.] [zool.] (2) |
karga | cayige [e.] qırawule [d.] [zool.] (1) |
kargo, yük | kargo [İng. → İsp. → Lat. → Kelt] |
karides | karidese |
karlı | varın (vorın) |
karmak | têro kerdene (ken- têro, kerd- têro, têroker- ) [f.] |
karnı şişmek | masayene |
karnı sancılanmak | zerrê xo qurçani kerdene |
karnım ağrıyor | zerre mı deceno |
karnın dibi, karnın alt dibi | bınê pizi |
karnını doldurmak | vêreyê dekerdene |
karnaval 1) Hristiyanların belli dönemlerde renkli, komik ve şaşırtıcı kılıklara girerek yaptıkları şenlik ve eğlence dönemi. 2) Şenlik | karnaval [Fr. → Lat.] |