Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
Dilşah, gönlü şen, bir kız ismi | Dılşa [d.] [Far.] |
dilaltı 1) genellikle kalp hastalıklarında hızlı ve kesin etki sağlamak için dilin altına konularak emilen ilaç 2) tavuklarda görülen bir hastalık | bınê zoni [tıbbi → 1] [zool. → 2] |
Dilaver, yiğit, yürekli, bir erkek ismi | Dılaver [e.] [Far.] |
dilbilimci | zonzanaoğ/e [e./d.] |
dilbilimciler | zonzanaoği [ç.] |
dilbilimcilik | zonzanaoğiye |
dildar, âşık, gönül vermiş, sevdalı | dıldar |
dile düşürüyor | fino ra zonu ser |
dile! iste! | bıwaze! |
dilek | dilege |
dilek belirten dilek kipi (dil bilgisi) | qalıbê waştene dilege [gram.] |
dilek kipi, isteme kipi (dil bilgisi) | qalıbê waştene [gram.] |
dilek kipinin hikayesi (dil bilgisi) | hêkata qalıbê waştene [gram.] |
dilekçe | dilekça |
dilenci | parseker/e (parsaker, parsker, parsaci) [e./d.] |
dilenciler | parsekeri (parsakeri, parskeri) [ç.] |
dilencilik | parsekerêni (parsakerêni, parskerêni), (parsekeriye, parsakeriye, parskeriye) |
dilencilik yapmak | parsekerêni kerdene (parsakerêni kerdene, parskerêni kerdene), (parsekeriye/parsakeriye/parskeriye kerdene) |
dileniyor | pars keno |
dilenmek, sadaka toplamak | parse kerdene (parsa kerdene, pars kerdene) |
dileyin! | bıwazerê! |
dileyiniz! | bıwazerêne! |
dilimizsiz | bê zonê mao |
dillendiriyor, konuşmaya başlatıyor | fino ra zon |
dilsiz | lal [sıf.] [Far.] (1) |
dilsiz | bêzon [sıf.] (2) |
dilsiz olmak | lal biyayene |
dilsizlik | laliye |
dimağ | damağ |
din | din [e.] [din.] [Far. → Orta Far.] |