| | Türkce | ZonêMa/Kirmancki | | dik kafalılık, inatçılık | sarehuşkiye (sarehuskiye) |
| dik olarak | rep rep |
| dik yamaç | tırr [e.] |
| dik, dik duran şey | rep [sıf.] |
| dikdörtgen | repçargoşe |
| diken | teli [bot.] (2) |
| diken | gurnig [bot.] (1) |
| diken diken ediyor | keno gıj |
| dikenli | gurnigın [sıf.] (1) |
| dikenli | teliyın [sıf.] (2) |
| dikenli geniş yapraklı bir ot | gurız [bot.] |
| dikey inceltiyor | keno bari |
| dikiş ipliği | deşteki [d] |
| dikilmek | zıq biyene |
| dikilmek (dikiş) | derziyayene (derzin-, derziya-, -derzi- ), derjiyayene |
| dikilmek, ekilmek | deniyayene (nin- de, niya- de, deni- ) [f.] |
| dikkat etmek, dikkat vermek | xo era ser dayene |
| dikkat etmemek, dikkat vermemek | xo era ser nêdayene |
| dikkat verdirmek, ilgi verdirmek, yoğunlaştırmak, konsantre etmek | be cı verdayene (verdan- cı) |
| dikkatini vermek, ilgisini vermek, yoğunlaşmak, konsantre olmak | xo be cı verdayene (xo verdan- cı) |
| dikleştiriyor | keno rep |
| diklenmek, karşı gelmek | raveremiyene |
| dikmek | deştene (derzen-, deşt-, -derz- ), destene [f.] |
| dikmek, ekmek | denayene (nan- de, na- de, den- ) [f.] |
| diktirmek | deştene dayene (destene dayene) |
| dil | zon (jian, jan) [e.] [Far. zabān] |
| dil enstitüsü | enstituyê zoni |
| Dilşah kendisi | Dılşa be xo |
| Dilşah kendisine göre | Dılşa gorê xo |
| Dilşah kendisini | Dılşa xo |
|
|
