| Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
| dede! büyükbaba! | khalıko! |
| dede, büyükbaba | khalık [e.] |
| dedektif, hafiye | dedektif [Fr.] |
| dedektör | dedektor |
| dedemin elleri | destê khalıkê mı |
| dedenin eli | destê khaliki |
| dedenin evi | paga khalik |
| dedenin kızı | çêna (çêneka) khaliki |
| dedikodu | qal u qırr (2) |
| dedikodu | zem (1) |
| dedikodu et | qal u qırr bıke (qal u qırrê ey bıke - onun dedikodusunu et) |
| dedikodu etmek | zem kerdene (1) |
| dedikodu etmek | qal u qırr kerdene (2) |
| dedikodu yapıyor | zem keno |
| dedikoducu | zemci |
| def olma, savma | def [Ar.] (def be şo! - def ol git!) |
| defa | gerenge |
| defasında | gerenge |
| defetmek | def kerdene |
| define (toprak altına gömülerek saklanmış para veya değerli şeyler, gömü) | define [Ar.] |
| defne | defne |
| defnetmek | defn kerdene |
| defnetmek | mezele kerdene |
| defnetmek, gömmek | mezele kerdene (ken- mezele) |
| defolmak | def biyene |
| defter | defter [e.] [Aram./Süry. → Eski Yun.] |
| defter açıktır | defter yakerdayo (rakerdayo) |
| defter açmak | defter yakerdene (rakerdene) (defter ken- ya, defter kerd- ya, defter yaker- ) |
| defterdar (bir ilin para işlerini yöneten en üst düzeydeki görevli) | defterdar/e [e./d.] [Ar./Far.] |
| dejenere | dejenere |
