| Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
| ayırmak | cia kerdene |
| ayırmak, bölmek | yabırnayene (bırnen- ya, bırna- ya, yabırn- ) |
| ayırmak, sökmek | rabırrnayene (bırrnen- ra, bırrna- ra-, rabırrn- ) [f.] |
| ayırt edip tanıyabiliyor | pêser’a nas keno |
| Ayşe, rahat ve huzur içinde yaşayan, bir kız ismi | Eyşa [d.] [Ar.] |
| aya | kefa deşti |
| ayağım karıncalandı | pirıke kewte rê lınga mı |
| ayağım uyuşuk olmuş, ayağım uyuşmuş | lınga mı biya pirıke |
| ayağın ucu | phozık (phozıkê lınge, poznık) [e.] [anat.] |
| ayağını kıran at | astoro ke lınga xo şıkıta |
| ayağa kaldırmak | urznayene ra |
| ayağa kaldırmak | era lıngu ser vaznayene (vaznen- ra lıngu ser) (1) |
| ayağa kaldırmak | era pay vaznayene (vaznen- ra pay) (2) |
| ayağa kaldırmak | era xo ser vaznaene (vaznen- ra xo ser) (3) |
| ayağa kalkmak | urzene (ustene) pay (pawu) |
| ayağa kalkmak | era lıngu ser uştene (urzen- ra lıngu ser) (1) |
| ayağa kalkmak | era xo ser vaştene (vazen- ra xo ser) (6) |
| ayağa kalkmak | era lıngu ser vaştene (vazen- ra lıngu ser) (2) |
| ayağa kalkmak | era pay uştene (urzen- ra pay) (3) |
| ayağa kalkmak | era pay vaştene (vazen- ra pay) (4) |
| ayağa kalkmak | era xo ser uştene (urzen- ra xo ser) (5) |
| ayak | lınge (nınge) [d.] [anat.] |
| ayak (iki çatallı hayvan ayağı) | sımıke [zool.] |
| ayak altında gitmek, ezilmek | bınê lıngu de şiyayene |
| ayak atmak | lınge eştene |
| ayak basmak, ayakla basmak | paynayene (nan- pay, na- pay, payn- ) |
| ayak bileği | hurrıke [d.] [anat.] |
| ayak bileği | çipıke [d.] [anat.] |
| ayak bileği | xapa lınge [anat.] |
| ayak bilek kısmı | kabu |
