| Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
| üstüne | serê |
| üstüne almak, üzerine almak, üstlenmek | xo ser nayene (1) |
| üstüne almak, üzerine almak, üstlenmek | xo ser guretene (2) |
| üstüne atmak, üzerine atmak, suçlamak | ra ser kerdene (cı ser kerdene) |
| üstüne dökmek | xo ro kerdene |
| üstüne dökmek, üzerine dökmek | era ser verdayene (verdan- ra ser, verda- ra ser-, era ser verd- ) |
| üstüne gelmek, üzerine gelmek, başa gelmek | ser amayene (yen- ser, ama- ser, ser bêr- ) |
| üstüne getirmek, üzerine getirmek | ser ardene (an- ser, ard- ser, ser ar- ) |
| üstüne götürmek, üzerine götürmek | ser berdene (ben- ser, berd- ser, ber- ser) |
| üstüne sarmak, üzerine sarmak | ser piştene (pisen- ser, pişt- ser, ser pis- ) |
| üstüne söylemek/demek, üzerine söylemek/demek | ser vatene (van- ser, vat- ser, vac- ser) |
| üstüne toplamak, üzerine toplamak | ser arêkerdene |
| üstüne yapmak, üzerine yapmak | ser vıraştene (vırazen- ser, vıraşt- ser-, vıraz- ser) |
| üstüne yazmak, üzerine yazmak | ser nuştene (nusnen- ser, nuşt- ser, ser nus- ) |
| üstüne çıktı | veciya ra cı |
| üstüne çalışmak, üzerine çalışmak | ser gureyayene (gureyen- ser, gureya- ser, ser- gurey- ) |
| üstüne örtmek, üzerine örtmek | ser têmıtene (têmnen- ser, têmıt- ser, ser têmn- ) |
| üvey anne | dêmare |
| üvey anne | analığ |
| üvey baba | babalığ |
| üvey erkek çocuğu | olığ [e.] |
| üvey kız çocuğu | olığa [d.] (olığa mına - benim üvey kız çocuğum) |
| üvey kardeş, aynı anneden fakat farklı babadan olan erkek kardeş | bıramak [e.] (no bıramakê mıno - bu benim üvey kardeşim) |
| üvey kardeş, aynı babadan fakat farklı anneden olan erkek kardeş | bırabak [e.] |
| üvey çocuk | domano olığ |
| üye | eza |
| üye olma günü (üye olma günü tarihi) | roca eza biyayene (tarixê eza biyayene) |
| üyeler | ezay [ç.] |
| üyelik | ezaine (ezaiye) (ezaine ra vece - üyelikten çıkar) |
| üyelik kaydı | qeydê ezaine |
