| Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
| üst kol | herme (harme, erme) [e.] [anat.] (2) |
| üst çene | çenıke [d.] [Far. → Eski Far.] [anat.] |
| üst üste | pêser (têser) |
| üst üste dizilen büyük ot yığını | loda vaşi (vaşêri) |
| üst üste dizilen büyük yaprak yığını | loda velgi |
| üst üste dizmek | pêser lode kerdene |
| üst üste yığmak | pêser ğıznayene |
| üste almak | ser guretene |
| üste doğru (üst yönde) ağacın tepesine gitti | tow şi diarê dare |
| üste doğru (üst yönde) yukarıya gitti | tow şi cor |
| üstesinden gelmek | qed biyene |
| üstten gelmek, üzerinden gelmek | sera amayene |
| üstten getirmek, üzerinden getirmek | sera ardene |
| üstten git, üzerinden git | sera şo |
| üstten gitmek, üzerinden gitmek | sera şiyayene |
| üstten götürmek, üzerinden götürmek | sera berdene |
| üstten, üzerinden | sera |
| üstü açık dört duvar | hewuşe |
| üstükapalısözlü, laf dokunduran | qeseçort |
| üstün olma, üstünlük, kendini üstün görme | ruchanêniya xo (ruchaninya xo) |
| üstünde | serên [sıf.] |
| üstünde | ser de |
| üstünde durmak, üzerinde durmak | ser de vındetene |
| üstünde kalmak, üzerinde kalmak | ser mendene (manen- ser, mend- ser, ser man- ) |
| üstünden geçmek, üzerinden geçmek | ser ra ravêrdene |
| üstünden gitmek, üzerinden gitmek | ser ra şiyayene |
| üstünden, üste doğru | sero |
| üstünden, üzerinden | ser ra (serê ... ra) |
| üstünden/üzerinden atmak 2) aşırmak | ser de eştene |
| üstünden/üzerinden geçmek | ser de vêrdene |
