| | Türkce | ZonêMa/Kirmancki | | alıcılar, alan kişiler | gurotoği [ç.] |
| alın teri | araqê çari |
| alın yazısı | azlan |
| alın! | bıcêrê! |
| alınız | bıcêrêne |
| alınacak şey yoksa ben ne alayım? | çiyo ke cêrino, eke çino, ez çı bıcêri? |
| alıngan (d) | zerremendiye [d.] [sıf.] |
| alıngan (e) | zerremende [e.] [sıf.] |
| alınmak | zerre xo cı ra mendene |
| alınmak, tutulmak | cêriyayene (cêrin-, cêriya-, -cêri- ) [f.] |
| alınyazısı, kader | tecel |
| alıp gidiyor | ceno şono [e.] |
| alıç | şewze |
| alabalık | mase ma |
| alabent, bozkulak sakızı, dağ sakızı, yara sakızı | alabend (olebend) (Scorzonera tomentosa L.) [bot.] |
| alabentin yeni çıkan filizi, yerden kazılarak elde edilir ve taze yemlik olarak yenilir | jilê alabendi |
| alaca, benek | belek |
| Alacakaya (Elâzığ'a bağlı bir ilçe) | ğuleman (guleman) [e.] |
| alacalı, benekli | belekın [sıf.] |
| alacasız, beneksiz | bêbelek [sıf.] |
| alafranga (Avrupa kültürüne özgü olan, batılıca) | alafıranga [sıf.] [Ìt. alla franca) |
| alaka, bağlanma, ilgilenme, ilişki, ilgi, bağlantı | elaqa (alaqa) [Ar.] |
| alalım | bıcêrime |
| Alan aşiretine mensup kimse | alıc/e [e./d.] |
| alan, meydan, saha | warye |
| alan, saha, taraf | hêm (hêmê zerride kês çino - içeride kimse yok) |
| Aland Adaları (Finlandiya) | Adeyê Alandi (Finlanda) [coğ.] |
| alarm | alarm [e.] [Fr. → İt. → Lat.] |
| alavere | alavêre |
| alavere dalavere | alavêre dalavêre |
|
|
