| Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
| kanape | kanepe |
| kanarya (kuşu) | kanarya [d.] [zool.] [İt./İsp. →: Lat.] |
| kanat | pelg |
| kanat | perri [ç.] [zool.] |
| kanatmak, kanın getirilmesi | goni ardene |
| kanaviçe | qenefçe [İt. → Geç Lat. → Lat. → Eski Yun.] |
| kanaviçeli | qenefçeyın [sıf.] |
| kanbağı | pılar |
| kancığın ayağı | lınga dele |
| kanca | gaçık |
| kanca şekilli, çengel gibi eğilmiş, eğri, bükük | çankıl |
| kanca (bir şey çekmeye yarar, ucu çengelli demir çubuk) | qance [Ìt.] |
| kancalı burun | pırnıkqulıng |
| kandır! inandır! | qan bıke! |
| kandırılmak | xapniyayene (xapnin-, xapniya-, -xapni- ) [f.] |
| kandırılmak, kanmak, inanmak | qan biyene |
| kandırma! | mexapne! |
| kandırmak | xapıtene (xapnen-, xapıt-, -xapn- ) [f.] |
| kandırmak, aldatmak | xapnayene (xapnen-, xapna-, -xapn- ) [f.] |
| kandırmak, ikna etmek, inandırmak | qan kerdene |
| kangren (vücudun herhangi bir yerindeki dokunun oraya kan gelmemesi sonucu ölmesi) | qengıran [tıbbi] |
| kanguru | qenguriye |
| kankardeş | destbıra |
| kanlı | gonin |
| kanlı hale gelinceye kadar boğuşmak | gonisur de |
| kanlı katil | gonewer |
| kanmak, kandırılmak | xapiyayene (xapin-, xapiya-, -xapi- ) [f.] |
| kansızlık, anemi | kemgoniye (bêgoniye) [tıbbi] |
| kanser | kanser [e.] [tıbbi] [Lat.] |
| kantar | qenter |
