| Türkce | ZonêMa/Kirmancki | kan emmek | sıphıtene |
kan hastalığı | nêweşiyê goni [tıbbi] |
kan hücresi | selıka goni [d.] [tıbbi] |
kan istemek | goni waştene |
kan içinde kalmak | goni de mendene |
kan kaybetmek, kanamak | goni vindi kerdene [tıbbi] |
kan kusmak | goni ravırtene [tıbbi] |
kan kusturmak | goni ravırtene dayene |
kan oksijeni, oksijenli kan | oksijenê goni [tıbbi] |
kan pıhtısı | pelta goni [tıbbi] |
kan revan | goni gonaseri |
kan uyuşmazlığı | tava [tıbbi] |
kan verilmek | goni diyayene |
kan vermek | goni dayene |
kan öksürmek | goni kuxayene |
kanı bozulmak | goni xerepiyayene |
kanı dışarı akıtmak (hayvan için) | goni raver dayene |
kanı dondurulmak | goni cemedniyayene |
kanı kaynamak | goni girinayene |
kanı sıçratmak | goni cıpışkıtene |
kanı sökmek, söküp çıkarmak | goni raqılaynayene |
kanın pıhtılaşmış olması | kelpiçe biyayena goni (goni biya kelpiçe) [tıbbi] |
kanını aldırmak (hayvan için) | goniya... vera dayene |
kanıt | delil |
kanıt, delil, açığa vurmak, bellilik, apaçıklık | evidens [Lat.] |
kanaat | qenaat |
Kanada | Kanada [d.] [coğ.] |
Kanada Doları | Dolarê Kanada |
kanal | qanal [Fr. → Ven. → Lat. → Eski Yun. → Akat.] |
kanamak, kanın gelmesi | goni amayene |
|
|