| Türkce | ZonêMa/Kirmancki |
| kızmak | qariyayene (qarin-, qariya-, -qari- ), qarlebiyene [f.] |
| kızmak (birine) | cı vaciayene |
| kıç atmak | qıne eştene |
| kıç üstü | qıne serçi |
| kağıt | kağıde [d.] [Far. → Soğdca] (kağıde kay kerdene - kağıt oynamak) |
| kağıt oynamak | xetu kay kerdene |
| kağnı, öküz arabası | erebeyê (arebeyê) gayan |
| kaş | buriye [d.] [anat.] |
| kaşık | khoçıke [d.] |
| kaşık bunda değildir | khoçıke naye de niya [d.] |
| kaşık bundadır | khoçıke naye dera [d.] |
| kaşık ile karıştırmak | ebe khoçıke têvdayene |
| kaşık takımı | taxımê khoçıki |
| kaşıklık 1) içine kaşık, çatal, bıçak vb. konulan kap 2) kaşık yapmaya elverişli 3) kaşığın alabileceği ölçüde | khoçıkêni (khoçıkiye) [sıf. → 2,3] |
| kaşıkla! | khoçıku verşanê! (versanê!) |
| kaşıklamak (hızlı hızlı kaşıklamak) | khoçıka verşanayene |
| kaşıklar | khoçıki [ç.] |
| kaşıkları diziyor | koçıku keno sıre |
| kaşındırmak, kaşımak | huri kerdene |
| kaşınmak | huriyayene (hurin-, huriya-, -huri- ) (zuriyayene) [f.] [tıbbi] |
| kaşıntı | huri |
| kaşıntı | zuriyayene |
| kaşağı | qısewe |
| kaşkol (boynu soğuktan korumak için kullanılan atkı, boyun atkısı) | kaşkole [d.] [Fr.] (4) |
| kaşlar | buriy [ç.] |
| kaşları biraz aldırmak istiyorum | ez wazen(ane) (wazonu) buriyu tenê guretene di |
| kaşlarını yukarı vermek, kaşlarıyla hayır hareketi yapmak | buriyanê xo avero dayene (buriyanê xo avero dan-) |
| kaşlarını çatmak | murızê xo pêser ardene |
| kabız | beştiya [tıbbi] |
| kabız ediyor | qebz keno |
